کتاب آدالان

درباره کتاب:

در اغلب داستان هایی که با خود زندگی پیوند دارند، هیچ تفاوتی به جهت فصل الخطاب قرار گرفتن بین مؤلف و مخاطب وجود ندارد. هر دو، خود را در فضای ی کنند؛ گویی تمام اینها سرگذشت خودشان باشد. چیزی شبیه به رمان حس مید همزاد پنداری، نه خود آن حتی موضوعیت داستان هم در این مثلاً همزاد پنداری نمی تواند تاثیر زیادی در تفاوت حس مؤلف با حس مخاطب داشته باشد. مثلاً یک مؤلف یا مخاطب درون گرا و کم جنب و جوش، وقتی یک رمان جنجالی اکشن یا جنایی را در دست می گیرد، به همان شخصیت قهرمان داستان یا یکی از کاراکترهای جریان ساز تبدیل می شود.