کتاب احمد سمیعی گیلانی

بخشی از کتاب :

ولی من هنوز افسوس حزب را می‌ خورم سایه…
هنوز آقای سمیعی؟
▫️اگر چپ‌ روی نمی‌ کردیم، رقم سرنوشت چیز دیگری می‌ شد. حزب ابتدا فقط جبهه ی ضد فاشسیتی بود، غیر کمونیست‌ ها را می‌ پذیرفت، شاه را قبول داشت، سلیمان میرزا در حیاط کلوپ وضو می‌گرفت و نماز می‌ خواند، جلسات را حتی در خانه‌ های اعیانی می‌ گذاشتیم و صاحب‌ عمارت متمول گوشه‌ ای م ی‌نشست تریاکش را می‌ کشید! سرسپردگی به شوروی… کیش شخصیت‌ پرستی… هنوز افسوس می‌ خورم.