کتاب باور کن

یکی از ویژگی های جالب سیستم مسیریاب این است که مقدار راه باقی مانده را در هر لحظه محاسبه و به ما اعلام می کند. اما خداوند ما را به این صورت راهنمایی نمی کند. او ما را وارد جاده خاصی میکند و ما نیز پس از ورود به جاده فوراً از او درخواست میکنیم که جزئیات را به طور کامل نشانمان دهد. چقدر باید راه بروم؟ پاسخی نمیگیریم. کجا باید دور بزنم؟ پاسخی نمیگیریم. چه کسی را قرار است ملاقات کنم؟ پاسخی نمیگیریم. اگر خدا این جزییات را به ما اعلام میکرد کارمان بسیار ساده تر میشد اما در این صورت ایمان دیگر معنایی نداشت. آیا میتوانید سکوت خداوند را تاب بیاورید؟ آیا ندانستن بعضی چیزها را میتوانید تحمل کنید؟ حتی اگر جزئیات را به طور کامل ندانید آیا همچنان ایمان و اعتماد خود را به خدا حفظ میکنید؟

اگر پدر یا مادر باشید میدانید چطور برای فرزندتان هر کاری میکنید، به خصوص برای تولدش حالا تصور کنید که خداوند برای شما چه می خواهد؟ از او رؤیایتان را بخواهید. از او بخواهید فرزندانتان را خوشبخت کند. از او درخواست شفای بیماری کنید. شما با این دعاها زحمتی برای خدا ایجاد نمی کنید. شاید بگویید “خوب جول خدا کارهای مهمتری از برآورده کردن آرزوهای من دارد.” پاسخ من این است “نه! شما مهمترین کار خدایید. شما نورچشم خدایید. شما ارزشمندترین دارایی او هستید. درست مثل من که تمام شهر را برای یک اسباب بازی زیر پا گذاشتم تا آرزوی تولد پسرم را برآورده کنم، خدا نیز تمام زمین و بهشت را زیر پا می گذارد تا تقدیرش را در زندگی شما جاری کند. پس شهامت بزرگ خواستن را داشته باشید.