کتاب پژوهشی در نام چهار قوم باستانی ایرانی

درباره کتاب:

این اثر یک پژوهش علمی است که ریشه‌شناسی و اهمیت تاریخی گروه¬های قومی بزرگ در ایران و آسیای مرکزیِ باستان را تحت این نام¬ها بررسی کرده و یک تحلیل زبان‌شناختی و تاریخی از این نام‌ها ارائه می‌دهد و منشأ و کاربرد آنها را در فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف بررسی می‌کند. نویسنده نام‌های سیتی (اسکیتی)، اسکودرا، سغدی، و سَکا را که برای اشاره به گروه‌های مختلف ایرانی‌زبان در دوران باستان به کار می‌رفتند، مطالعه می‌کند. پژوهش او به بررسی ریشه‌شناسی این نام‌ها و ارتباط زبانی آنها؛ منابع تاریخی یونانی، فارسی، و سایر متون باستانی که به این گروه‌ها اشاره کرده‌اند؛ پیوندهای زبانی میان این قومیت‌ها و تأثیرات متقابل آنها؛ و عوامل فرهنگی و جغرافیایی که در شکل‌گیری هویت آنها نقش داشته‌اند، می¬پردازد. پژوهش سمرنی بسیار دقیق و جامع است و شامل زبان‌شناسی تطبیقی، کنکاش در متون تاریخی، و یافته‌های باستان‌شناسی می‌شود تا هویت این گروه‌ها را بازسازی کند. تحلیل او به روشن شدن تحولات زبانی این نام‌ها و اهمیت آنها در تاریخ باستان کمک می‌کند. او در این اثر یک تحلیل دقیق زبان‌شناختی و تاریخی از این چهار (نام)گروه قومی ارائه می‌دهد. سمرنی از طرفداران پروپاقرص روش تطبیقی بود، که شامل مقایسة سیستماتیک زبان‌ها برای شناسایی ریشه‌های مشترک زبانی است. او مشارکت قابل‌توجهی در بازسازی سیستم‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای هندواروپایی نخستین داشت و مدل‌های زبانی را اصلاح و بهبود بخشید، تغییرات زبانی را مطالعه کرد و بر تحولات آوایی، تغییرات ‌واژه¬سازی و توسعة نحوی تمرکز داشت و معتقد بود که زبان‌شناسی تاریخی باید با باستان‌شناسی، انسان‌شناسی و مطالعات فرهنگی تلفیق شود تا تصویر جامع‌تری از تحول زبان‌ها ارائه دهد.