کتاب جغرافیای نبوغ

بخشی از کتاب:

نابغه این لغت آدم را گول میزند اما آیا واقعاً می دانم معنی اش چیست؟ ریشه کلمه از genius لاتین است اما در دوران روم باستان معنایی کاملاً متفاوت داشت نابغه در آن دوران الهه ناظری بوده که همه جا دنبال فرد میرفته چیزی شبیه والدین سلطه گر تنها با این تفاوت که او قدرتهای ماوراء طبیعی داشت از منظر رومیان هر شخص نبوغی دارد هر مکانی نیز همین طور شهرهای بزرگ شهرهای کوچک و بازارها همه روح ناظر خودشان را داشتند؛ همان روح مکان که دائماً آنها را به حرکت در می آورد. تعریف حال حاضر فرهنگ لغت از نبوغ -توانایی هوشی خارق العاده خصوصاً آن طور که در فعالیت خلاقانه خودش را نشان میدهد – محصول دوره رمانتیک در قرن هجدهم است؛ همان دوره ای که شاعرهای محزون به خاطر هنرشان زجر کشیدند که الان میگوییم به خاطر خلاقیتشان بوده لغتی که جدیدتر است؛ لغتی که تا قبل از ۱۸۷۰ وجود نداشت و تا دهه ۱۹۵۰ مورد استفاده عموم نبود.