کتاب تاریخچه ی فلسفه ی زمان

درباره‌ی کتاب :

امروزه در فلسفه ی دانشگاهى هیچ حوزه‏ ای پویاتر از فلسفه ی زمان نیست. انجمن های فعال بسیاری در جهان به این حوزه اختصاص دارد، که اگر بخواهیم نام برخی از آن ها را ذکر کنیم بايد به «انجمن فلسفه ی زمان» در آمریکای شمالی، «مرکز زمان» در استرالیا، و «مرکز فلسفه ی زمان» در ایتالیا اشاره کرد.

مسئله ی عمده در فلسفه ی زمان معاصر چگونگی آشتی دادن زمان آن‌ گونه كه در تجربه متجلی مى‌ شود (در قالب گذر رویدادها و تغییر دینامیک در تجربه) با زمان آن‌ گونه كه در علم به ما معرفى مى‌ شود (فیزیک مدرن زمان را به‌عنوان ترتيب استاتیک رویدادها، بدون گذشته، حال، یا آینده‌ اى ذاتی، توصیف می‎کند) است. دیگر مسائل مربوط عبارت‌ اند از سازگاری اختيار با تلقی علمی از زمان، دلیل جهت‏مندی ظاهری زمان و ارتباط میان علیت و زمان.

برای نگارنده مایه ی افتخار است که شاهد ترجمه ی کتابش به زبان فارسی، این زبان ممتاز فیلسوفان و شاعران، است. در گاه‎شمارى که فرهنگ فلسفی آکسفورد اخیراً از زمان زيست فیلسوفان منتشر کرده، نام زرتشت به‌عنوان نخستین فیلسوف ذکر شده است. فلسفه ی یونان باستان بسیار متاثر از سنت زرتشتی بوده است، درست همان‌ گونه که تحولات فلسفى اروپا در قرون وسطی به شدت مرهون فیلسوفان مسلمان-ايرانی متاخری مانند ابن‌سینا و غزالی بوده است.
ایران جامعه ی فلسفی فعال و شناخته‌ شده‌ای دارد. امیدوارم در آینده شاهد تعاملات علمی بیشتری میان دانشگاهیان ایران و همتایان‌شان در دیگر نقاط جهان باشيم.