ظهور دوم

هرجا که می‌گردیم، آشوب بلاهت سیاسی، توهم اقتصادی، فاجعه‌ی اکولوژیک و شکاکیت عقلانی فراگیر است. یک قرن پس از انقلاب کمونیستی، ایده‌ی بهبود جهان گویا برای همیشه مرده است و امروز هربار که تغییری نو روی می‌دهد، به نظر اوضاع وخیم‌تر می‌شود. اما این واقعیت را که دیگر هیچ چیز نمی‌تواند نجاتمان دهد، نباید شکلی از بدفرجامی یا دلیلی برای تسلیم‌شدن بدانیم. برعکس، اگر جهان ما مرده است، پس برای ظهور جهانی دیگر فضا هست…