کتاب سبک شناسی هنر انقلاب اسلامی

بخشی از کتاب:

یکی دیگر از چهره‌های شاخص در بحث نقد تطبیقی آلبرتی است؛ چنان‌که او را نماینده بحث‌های اوایل رنسانس درباره خواهرخواندگی هنرها نامیده‌اند (دمینیک بیکر، ۱۳۸۳: ۲۵۲). آلبرتی با پرداختن به وجوه اساسی فرایند آفرینش هنر، مباحث مهمی را پیرامون نقد تطبیقی در اوایل دوره رنسانس مطرح می‌کند. او به دو وجه اساسی توجه می‌کند: در ابتدا با الگوی بلاغی با تمام تمهیداتش برای مفهوم ساختن فرایند هنری؛ و سپس با توجهی که به پیش‌فرضمان از نقاشی به عنوان امری خیالی و فروتر از واقعیت الگو مبذول می‌دارد. این نکته از باب رابطه‌اش با شیوه صورت‌بندی ایده تخیل توسط هنرمندان رنسانس اهمیت دارد (دمینیک بیکر، ۱۳۸۳: ۲۵۲). گذشته از این، در برخی از منابعی که به معرفی مکتب‌های ادبی و هنری جهان می‌پردازد نیز می‌توان بعضاً به بررسی‌های تطبیقی، حتی بدون ادعای داشتن چنین رویکردی، برخورد. در این آثار، گاهی دیده می‌شود که نویسنده ضمن معرفی ویژگی‌های یک مکتب ادبی و هنری خاص، بدون تأکید یا تعمد بر اتخاذ نگاه تطبیقی، تأثیرات حاصل از ظهور آن مکتب را بر عالم نقاشی و شعر به طور موازی بررسی کرده است؛ مثلاً، در یکی از همین منابع، اکسپرسونیسم انفجاری در هنر و ادبیات معرفی شده است که در زمان محدودی در اطراف جنگ جهانی اول و در سال‌های وحشتناک کشتار انسان‌ها، از سوی اقلیتی از روشن‌فکران تحقیرشده و عاصی، پایه‌گذاری می‌شود