کتاب الاختبار و الاعتبار

درباره‌ی کتاب :

درباره ی تاریخ سخن بسیار می‌ توان گفت. برخی معتقدند باید از تاریخ عبرت گرفت و آینده را ساخت. برخی هم بر این باورند که تاریخ کار خودش را می‌ کند، چه از آن عبرت گرفته شود یا نه. نویسندگان بزرگی بوده‌ اند که گمان می‌ رود در نامگذاری اثر خود به این جنبه ی عبرت‌ موزی تاریخ نظر داشته‌ اند. مثلا ابن‌ خلدون با تاریخ کبیرش به نام العبر و دیوان المبتدا و الخبر، یا ذَهَبی با اثرش العبر فی خبر من غبر. مسلما من هم نظر خودم را درباره ی تاریخ دارم. اما آنچه باید در اینجا بگویم این است که مقصود من از عبرت (اعتبار) این نیست که باید از تاریخ پند گرفت و آینده را ساخت، بلکه مقصودم این است که بعضی از رویدادهای تاریخی را باید با نگاه عبرت‌ آموز خواند و اگر پند و عبرتی هم در کار باشد، شخصی‌ ست و بس، و نه به قصد آینده‌ سازی. من در این کتاب برخی از رویدادها را که نوشته شده‌ اند، بازخوانی می‌ کنم. در واقع همراه با خواننده آن‌ ها را دوباره‌ خوانی می‌ کنیم، از خواندن آن‌ ها لذت می‌ بریم، و شاید حکایتی نانوشته را هم از دلشان بیرون بکشیم و کشف کنیم.