کتاب آن واحد

درباره کتاب:

اثر پیش رو از نظر ساختار ادبی روندی داستان گونه و از نظر قالب زبانی نثری موزون و شاعرانه دارد که میتوان این زبان را در ادامه ی زبان نیمایی تعریف کرد. اما از نظر محتوا و داستان این اثر برداشت و اقتباسی آزاد از رساله ی مهمانی افلاطون است. اگرچه در روند شکل گیری این اثر نام کتاب ضیافت افلاطون به نوعی بهانه قرار میگیرد و با یک تطبیق روایی موقعیت و موضوع آن بازآفرینی می شود، اما از نظر پرداخت نتیجه گیری و علت یابی در ضرورت توصیف عشق بین این اثر با اثر افلاطون تفاوت های عمده ای وجود دارد.
داستان این اثر نشست شبانه چند رفیق است که بنا به موقعیتی تصمیم می گیرند که در محفلی دور از هیاهو به توصیف و تعریف عشق بپردازند و هر یک نظر خود را درباره عشق بر زبان آورند. من در این اثر بنا بر اینکه اصل قابل اتکای وجود انسان را اصل آفرینشگری با خلق و خلاقیت می دانستم، طرحاین گفت و گوی شبانه را میان هفت هنرمند در نظر گرفتم.
هفت هنرمندی که گویی هر یک از آنها به این امر قائل اند که بی واسطه ی عشق، هیچ اثر هنری اصیلی خلق نخواهد شد. اگرچه هر کدام از آنها سعی می کنند از طریق هنری که به آن مشغول هستند تعریف دقیق تر و جامع تری ارائه دهند و ارتباط هنر خود را با آن واحد با عشق بی واسطه تلقی کنند.