کتاب رحمه من الرحمن تفسیر اشاری و عرفانی قرآن 6

درباره کتاب:

ابن عربی در طول حیات فکری خویش به تصوف و عرفان رنگ فلسفی بخشید و ادراک شهودی عارف مسلمان را که چندین قرن در پرده ابهام قرار داشت در قالب نظریات عقلانی و نفسانی که پرورده ذهن توانای اوست جمع آوری و تدوین کرد. او یکی از بزرگترین و عالی ترین شارحان عرفان اسلامی است که سلوک عرفانی بایزید و حلاج در پیوند با حکمت صوفیانه وی قوام یافت و مسیر رشد و تعالی عرفان و تصوف در جهشی بزرگ مشخص و معین گردید و حقیقت باطنی تصوف که تا آن زمان در کلام جنید و شبلی مخفی و پنهان بود با صورت بندی نظری او هرچه بیشتر و صریح تر نمایان شد. تفسیر اشاری و صوفیانه او تحت تاثیر فلسفه وحدت وجود است و با احاطه وسیعی که در تصوف داشته راهی نو در تفسیر اشاری گشوده است. به عبارت دیگر ابن عربی از تفسیر بسیار ساده و زاهدانه صوفیان پیش از خود گذر کرده و به تاویلات نظری مبتنی بر وحدت وجود و تفسیر اشاری رسیده است. تفسیر اشاری تفسیری از قرآن است که با نوعی معانی پنهانی و رمزی که فقط بر ارباب سلوک معلوم است و آنها را با معانی ظاهری می توان مطابقت داد این تفسیر بر اندیشه های سابق صوفی استناد نمی کند بلکه بر الهام و اشاراتی مبتنی است که نسبت به مقامی که صوفی دارد در قلبش زاده می شود ابن عربی بر این باور است که قرآن افزون بر ظواهر دارای بواطنی است که از طریق کشف و شهود عرفانی میتوان به آن دست یافت. او می گوید هر آیه قرآن دو وجه دارد وجه و معانی ظاهری آن که خارج از نفوس عارفان است وجه باطنی آیات که فقط اهل حق و عارفان در می یابند. تفسیر اشاری و عرفانی قرآن کریم شامل تاویلات عرفانی ابن عربی از آیات و سوره های قرآن است این مجموعه سه بخش دارد بخش نخست آن ترجمه تفسیر ابن عربی از آیات قرآن است. بخش دوم تفسیر یا تاویل آیات قرآن در کلام و آثار عارفان دیگری مانند سهل بن عبدالله تستری، جنید بغدادی ابو بكر واسطی، حسین بن منصور حلاج ابویزید بسطامی، عبدالرحمن سلمی، ابوالقاسم قشیری، خواجه عبدالله انصاری روزبهان بقلی عبد القادر گیلانی و را شامل می شود. در بخش سوم به شرح واژگان و شان نزول آیات اعلام و اصطلاحات و رموز و اشارات پرداخته شده است.