کتاب ایران و بلژیک در دوره قاجار

درباره کتاب:

بلژیک کشوری است که از استقلال آن بیش از ۱۷۰ سال می گذرد. قلمرو بلژیک کنونی از قرن ۱۸ میلادی به بعد تحت نفوذ و جزئی از قلمرو کشورهای فرانسه و هلند بوده است. در سال ۱۸۳۱ بلژیکی ها پس از کش و قوس فراوان به استقلال دست یافتند و لئوپلد اول به عنوان اولین پادشاه این کشور به سلطنت رسید. مدارک و اسناد نشان می دهند که تاریخ اولین تماس های دیپلماتیک بین ایران و بلژیک سال ۱۸۳۸ میلادی بوده، یعنی دقیقاً همان تاریخی که بلژیک با توصیه مقام های انگلیسی اقدام به ایجاد روابط دیپلماتیک و تأسیس سفارت در دربار عثمانی کرد اولین عهدنامه تجارت و مودت بین ایران و بلژیک در سال ١٨٤١ در قسطنطنیه به امضای جعفرخان مشیرالدوله وزیر مختار ایران در عثمانی و همتای بلژیکی اش رسید. بررسی روابط سیاسی بین ایران و بلژیک در دو دهه آخر قرن نوزدهم نشان از پیشرفتی داشت که به واسطهٔ سفرهای پادشاه و برخی از مقام های ایرانی از آن کشور پدید آمد. راه اندازی چند شرکت و کارخانه به خصوص راه آهن تهران به شاه عبدالعظیم بلژیکی ها را که سابقه استعماری در آسیا نداشتند. نزد مردم و دولتمردان ایران افرادی فعال و علاقه مند به گسترش روابط با ایران معرفی نمود کتاب حاضر با تکیه بر اسناد تاریخی به خصوص آرشیو وزارت خارجه چگونگی شکل گیری روابط دیپلماتیک بین دو کشور و روند آن تا پایان عصر قاجار را شرح می دهد.