کتاب عشق حوالی اندوه

درباره کتاب:

رد پایت را از خیابان برنداشته بودم در کیفم بگذارم
شبیه زنان بیشیون
تا صبح
اشک بریزم
از زیر در خارج شود
از همهمه ی حیاط بگذرد
زنگ در خانه ی همسایه ها را بزند بگوید چشمانی که من در آنها اتراق میکردم نیمه باز مانده اند
فلسفه ی چشمان نیمه باز را میدانی؟ یکی در انتظار آمدنت
جان داده است…!