کتاب ملت میل تعادل در مصرف دوپامین در عصر افراطی‌ گری

درباره کتاب:

چرا در زمانه‌ای که ثروت، آزادی، رشد فناوری و پیشرفت‌های پزشکی بی‌سابقه‌ای داریم، ناراضی‌تر هستیم و بیشتر از همیشه درد می‌کشیم؟ شاید دلیل اینکه این‌همه بدبخت هستیم، این است که سخت تلاش می‌کنیم بدبخت نباشیم. دانشمندان دوپامین را گونه‌ای ارز جهانی می‌دانند که می‌توان با آن پتانسیل اعتیادآور هر تجربه بشری را اندازه‌گیری کرد. هرچه میزان پاداش دوپامین در مسیری که مغز طی می‌کند بیشتر باشد، آن تجربه اعتیادآورتر است.

همان‌طور که می‌دانید دوپامین یک پیام‌رسان عصبی است که در مغز ساخته می‌شود. و از نام آن مشخص است، این ماده به سیستم عصبی بدن ما کمک می‌کند تا سلول‌های عصبی‌مان بتوانند به یکدیگر پیام ارسال کنند.

ما جهان خود را از مکانی پر از کمبود به مکانی تبدیل کرده‌ایم که در آن‌ همه‌چیز در فراوانیِ سرسام‌آوری است: غذا، اخبار، فعالیت در فیسبوک، اینستاگرام، یوتیوب، توييتر، خرید، بازی، پیام‌دادن، چت‌کردن، قمار و  غیره. گوشی‌های هوشمند سرنگ‌های مدرن هستند که هر ساعتِ شبانه‌روز و هر روز هفته دوپامینِ دیجیتال را در رگ‌های این «نسلِ آنلاین» تزریق می‌کنند. اگر هنوز مخدر خود را پیدا نکرده‌اید، به‌زودی در وبسایتی آن را خواهید یافت.

مغز ما لذت و درد را به یک شیوه پردازش می‌کند. لذت و درد دو کفۀ یک ترازو هستند. همۀ ما تجربۀ لحظه‌ای را داریم که هوس یک‌تکۀ شکلات می‌کنیم یا دل‌مان یک کتاب، فیلم یا بازی خوب می‌خواهد و دوست داریم این لحظه تا ابد کش بیاید. این لحظۀ هوس نشان‌دهندۀ منحرف‌شدن تعادل لذت در مغز به‌سمت درد است.