کتاب خورشید شبگرد

بخشی از کتاب:

ای جان عاشقان جهان زیر پای تو از من مرا بگیر که جانم فدای تو تو رفته‌ای و مانده غمت در نگاه خاک تو مانده‌ای و رفته دلم در هوای تو امشب در آسمان حضور همیشه‌ات آورده‌ام دلی که ندارم برای تو بخشنده‌ای چو مهر و درخشان‌تری ز ماه تا نور برده ظلمت ما را وفای تو در غربتیم اگرچه، تویی آشنای ما بیگانه نیست هر که شود آشنای تو پُرشور کرده غربت ما را صفای عشق پُرنور کرده خانۀ ما را ضیای تو دیوانۀ تو نیست زمین و زمان اگر هفت آسمان گریست چرا در عزای تو؟ ای در مدار عشق تو سرگشته آفتاب! «محو است ابتدای تو در انتهای تو»