کتاب دنیای سیاوش

كمال‏ گرا اما آسيب پذير…

همه ما با خانواده‏ هايى با ظاهرِ كامل يا به اصطلاح كمال‏گرا برخورد داشته‏ ايم. خانواده ‏اى به شكل همه چيز تمام كه والدِ آنها سختگيرى و كنترل كردن را به حد اعلى رسانده است. از نگاه بيرونى همه چيز خوب و عالى به نظر مى‏ رسد و تك تك افراد در آن خانه توضيح و دليلى براى خوشحالى و موفقيت دارند – حتى چند عنوانِ دهان پُركن نيز براى بچه ‏ها و والدين وجود دارد!

به قول روانشناسان در چنين مواردى، فارغ از ظاهر گل و بلبل، والد اصلى فقط توجه به ويترين بيرونى دارد كه همه چيز خوب و حتى عالى به نظر برسد. كسى كه از خودشيفتگى چيزى كم ندارد و حتى فرزندان و همسر خود را به دليل وجود چنين محيطى (حتى اگر واقعى نباشد) مديون و وامدار خود مى‏ داند. همه تا زمانى كه به انفجار برسند – اگر برسند – با آنچه بزرگترِ خانواده تظاهر مى‏ كند، همراهى مى‏ كنند و همواره ترس از عدم موفقيت دارند، چون در اين خانواده بايد هر كس به بهترين وضعيت خود برسد (يا تظاهر به رسيدن كند).