کتاب دنیای شگفت انگیز نو

درباره کتاب:

دوست جوان عزیزم تمدن به شرافت یا دلاوری هیچ نیازی ندارد. این چیزها نشانه های ناکارآمدی سیاسی است. در جامعه ی بسامانی مثل جامعه ی ما هیچ کس اصلاً فرصت ندارد شریف یا دلاور باشد. تنها در شرایط مطلقاً بی ثبات است که چنین فرصتی دست می دهد. وقتی جنگ هست وقتی دو دستگی هست وقتی وسوسه هایی هست که باید در برابرشان مقاومت کرد وقتی معشوقه هایی هست که باید به خاطرشان جنگید یا دست به دفاع زد…. در چنین موقعیت هایی شرافت و دلاوری البته معنایی دارد اما امروزه جنگی در کار نیست در نهایت دقت و مراقبت از عشق ورزیدن بیش از حد ممانعت به عمل می آید چیزی به نام دودستگی هم یافت نمی شود زیرا آدمی را چنان شرطی سازی می کنند که جز انجام آنچه باید بکند چاره ای ندارد.

هرگاه رمانی دیستوپیایی را برای خواندن در دست می گیریم، قاعدتاً انتظار داریم تصاویری هولناک از آینده پیش چشممان ظاهر شود سرزمینی هرز، فضایی آخرالزمانی، نظام های سیاسی خشن و سرکوبگر نومیدی مردمان از بهبود اوضاع تلاش برای بقا و البته قحطی و انواع و اقسام بلاهایی که نوع بشر قادر است بر سر خود بیاورد. اما در رمان دنیای شگفت انگیز نو با چنین تصاویر دهشتناکی روبه رو نیستیم. مردم در اینجا همگی در رفاه و خوشبختی به سر می برند نه خبری از بیماری و پیری است و نه از فقر و جنگ همه ی شهروندان سرگرم تفریح و بازی اند و دولت یکپارچه ی جهانی هم هرگز به خشونت متوسل نمی شود اما در طول زمان رفته رفته جامعه ای خیالی در آینده برای خواننده ترسیم می گردد که از هر کابوسی ترسناک تر است جامعه ای با سیطره ی کامل تکنولوژی بر همه ی ابعاد زندگی مردم کل جهان، از پیش از تولد تا دم مرگ.