کتاب به من گوش سپار چنان که به باران

“به من گوش سپار چنان که به باران” شامل سروده های “اکتاویو پاز” است که احساس آرامش بخش فوق العاده ای در شعرهای او وجود دارد. این احساس آرامش حتی وقتی که به نوبه ی خود تلخ و شیرین و گاهی وحشتناک می شوند، در روح اشعار حفظ می شود. “اکتاویو پاز” واقعا استاد کلمه است. ستارگان، خورشید و ماه همیشه در اشعار او راه می یابند و همچنین شیوه ی غیرقابل مقاومت عاشقانه و احساسی که او در مورد زنان صحبت می کند، خود جنبه ی دیگری از زیبایی شناسی اشعار اوست. بسیاری از چیزهایی که “اکتاویو پاز” به آن اشاره می کند یا درباره ی آن صحبت می کند، در هاله ی خیال انگیزی از ابهام قرار دارد و ممکن است که درک همه جانبه ی آن خیلی کار راحتی نباشد؛ اما صدای نغمه ی آهنگین کلمات “اکتاویو پاز” هر بار از میان سطرهای کتاب “به من گوش سپار چنان که به باران” به گوش خواننده می رسد.”اکتاویو پاز” سزاوار همه ستایش هایی است که از شعر او می شود و آنچه که به نگارش درآورده، ارزش مطالعه ی امروز، فردا و سال های آینده را دارد. ویژگی های جاودانه ای در کار او وجود دارد و همچنین ارجاعات قوی و متمرکز به رویدادهای تاریخی و شخصیت های مختلف، چه واقعی و چه غیر واقعی، به اشعار او قدرت و صلابت خاصی را در عین لطافت و درخشش ظاهری می بخشد. “به من گوش سپار چنان که به باران” هم به عنوان مقدمه ای بر کار او و هم به عنوان یک مجموعه ی شعر لذت بخش برای خواننده ای که از قبل با کار “اکتاویو پاز” آشنا است، خوانشی مناسب به حساب می آید.