کتاب دلاور زند

گزیده ای از متن کتاب:

«سال ۱۲۰۰ هجری؛ در این سال پرماجرا هر خطه از خاک میهن ما به دست یک امیر خودسر اداره می‌شود. در هر ولایت یک گردنکش قلدر، بدون اینکه مرکزیتی برای کشور قائل شود، در کمال گستاخی و بی‌پروایی به چپاول اموال و نوامیس مردم مشغول است. در نواحی جنوبی، امرای باقی‌ماندۀ زندیه، که به‌تدریج قدرت آنها رو به افول می‌رود، داعیۀ حکمرانی دارند. در نواحی شمالی، قاجارها قد علم کرده‌اند و فکر تصرف تمام ایران را در سر می‌پرورانند. در رأس سلسلۀ زندیه، پادشاه زبون و سست‌عنصری قرار دارد به نام جعفرخان که چون قطعۀ مومی در دست اطرافیان خود اسیر است و فرمان‌فرمای قاجار، آغامحمدخان، مقطوع‌النسل می‌باشد که باهوش و زیرک و حیله‌گر است. در سایر نقاط هم حکام و امرای دیگری حکمروایی دارند که البته تحت‌الشعاع قدرت این سلسله‌اند.»

این یک خلاصۀ جامع بود از وضع مملکت عزیز ما در دوازده قرن پس‌از هجرت که لازم بود قبل‌از هر موضوع دیگر به‌نظر خوانندگان برسد و اما داستان…