کتاب گلستان سعدی با مینیاتور

گلستان نوشتهٔ شاعر و نویسندهٔ پرآوازه ی ایرانی سعدی شیرازی است. به باور بسیاری، گلستان تأثیرگذارترین کتاب نثر در ادبیات فارسی است. که در یک دیباچه و هشت باب به نثر مسجّع (آهنگین) نوشته شده است. گلستان کتاب حکایت های کوتاه با پندهای اخلاقی است که زوایای مختلف به زندگی نگاه می کند تا دری از معنی بر مخاطب بگشاید. سعدی نگارش کتاب گلستان را کمتر از یک سال بعد از تدوین بوستان، در اول اردیبهشت سال ۶۵۶ هجری شروع کرد و «هنوز از گل بوستان بقیّتی موجود بود» که نگارش آن را به پایان رساند؛ بنابراین کتاب گلستان در مدت پنج یا شش ماه نوشته شد که -به نظر محمدعلی همایون کاتوزیان، منتقد ادبی- شبیه به معجزه است. او با توجه به شواهدی در گلستان، معتقد است که سعدی پس از نگارش بوستان دچار نوعی افسردگی شد و با این فکر که عمر خود را به بطالت گذرانده و به ایام پیری رسیده است، دست از کار کشید. اما دوست یا دوستانی او را به نوشتن کتاب جدیدی مصمم کردند. نگارش کتاب گلستان در این مدت کوتاه، می تواند نشانی از فرح و انبساطی باشد که پس از یک دوره افسردگی -موقتا- بروز می کند. این مجموعه با مینیاتور همراه شده است تا متناسب با موضوع حکایات لذت خوانش و بینش را در مخاطب دو چندان کند.