کتاب آدورنو و موسیقی

بیش از نیمی از آثار نشریافته‌ی آدورنو به پژوهش درباره‌ی موسیقی اختصاص دارد. با این حال، با وجود رشد شهرت او در سال‌های اخیر، پژوهش‌های موسیقایی او به دلیل پیچیدگی موسیقی‌شناختی‌شان از نظر دور مانده‌اند.این اولین شرح مبسوط جامعه‌شناختی از نوشته‌های موسیقایی آدورنو است. رابرت ویتکین، با زبانی روشن و غیرتخصصی، خواننده‌ی کتاب را با پیچیدگی استدلال‌های آدورنو درباره‌ی پیوند بین موسیقی و اخلاقیات، و پیوند آثار موسیقی با ساختار اجتماعی آشنا می‌کند. در هر کدام از این فصل‌ها نظر آدورنو درباره بتهوون، واگنر، مالر و برگ، شوئنبرگ، استراوینسکی و بالاخره، موسیقی جز بیان شده است. در سرتاسر این کتاب، ویتکین به بسط گونه‌ای جامعه‌شناسی اثر هنری می‌پردازد که بر اساس آن نوشته‌های موسیقایی آدورنو می‌توان فهمید. آدورنو، بیش از هر جایی، در همین نوشته‌ها ثابت کرده که هنر حق دارد واجد نیرویی اخلاقی و انتقادی برای رشد جامعه مدرن دانسته شود. ویتکین، این نوشته‌ها را برای کسانی که موسیقی‌‌شناس نیستند بازخوانی کرده، و درک ما را از این غول اندیشه قرن بیستم فوق‌العاده بیش‌تر کرده است.رابرت و. ویتکین استاد جامعه‌شناسی دانشگاه اکستر و نویسنده کتاب هنر و ساختار اجتماعی (1995) است.