می توان در یک شاعر – منتقد، شاعر را به جستارنویس ترجیح داد: این که کنفرانس های مسیحی اسقف الیوت، اکتاویو پاز الیوت را این طور می نامید، برای شیفتگان سرزمین هرز ملال آور بود، به خوبی قابل فهم است. اما شاعر – منتقد و رهبر معنوی نزد پاز چیزی واحد را می سازند به طوری که باعث می شود شاعر فرانسوی؛ کلود روآ، بگوید که این مکزیکی یادآور هلدرلین یا نروال است که در حال نوشتن رساله های توکویل یا مارکس هستند. مقایسه ی اغراق آمیزی است اما نشان می دهد تا چه اندازه پاز شگفت انگیز بوده است.نویسنده در این کتاب از فضایل یک شاعر و بوطیقای او دفاع می کند که شامل سیاست ذهنی و نیز دیدگاه سیاسی او به طور کلی ست و…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.