بازخوانی تجارب انطباق پذیری و استفاده مجدد از میراث صنعتی در ایران

با توجه به اینکه بناهای مرتبط با عصر صنعت گونه‌ای ویژه از معماری و توسعۀ فناوری کشورها را به نمایش می‌گذارند واجد ارزش‌اند. همین موضوع علاقۀ روبه‌رشدی را در حفظ و نگهداری این شاخه از معماری که با عنوان «میراث صنعتی» شناخته می‌شود، توجیه کرده و سطوح مختلف حراست قانونی از آنها را سبب می‌شود. میراث صنعتی ثروت به‌جا‌مانده‌اش را با سیستم‌های تولید به نمایش گذاشت. متأسفانه تا به امروز فرصت‌ها و پتانسیل‌های بسیاری در سایت‌های صنعتی از دست رفته است. این حوزه ماهیتا یک فرصت تاریخی استثنایی را برای تجدید چهرۀ نواحی شهری در اختیار می‌گذارد و از سویی دیگر در زمینۀ درآمدزایی و اقتصاد فرهنگی بستری مناسب فراهم کرده و مقصد شاخۀ جدیدی از گردشگری که بر روی میراث صنعتی متمرکز است را ارائه می‌دهد. کتاب پیش ‌رو، تجارب انطباق‌پذیری و استفادۀ مجدد از میراث معماری مدرن و میراث معماری صنعتی ایران را که در دهه‌های اخیر توسط ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی، عمومی و بخش خصوصی به اجرا درآمده‌اند، معرفی و بررسی می‌کند.