بدن بازیگر

نمایش‌های پیپو دلبونو بسیار مفرح‌اند؛ به‌نظر می‌رسد هرکس آنچه را دوست دارد روی صحنه انجام می‌دهد. نیازی نیست که الزاماً تماشاگر مطلعی باشیم تا بتوانیم متوجه این نکته شویم که اگر هر بازیگرْ همه‌کاره‌ی بازی خویش است و نیز برای اینکه همه‌کاره بماند، همه‌ی گروه باید از قواعدی سخت پیروی کنند. آن‌طور که پیپو دلبونو در این کتاب شرح می‌دهد، آزادی ثمره‌ی کاری درازمدت، بی‌پایان و دشوار است، چرا که تئاتر وی ترتیبی از تابلوهای نمایشی نیست که پشت‌سرهم قطار می‌شوند، بلکه توالی تنش‌ها، تعلیق‌ها، توقف‌های ناگهانی، سکوت، ژست و حرکت، خنده و نگاه است و خلاصه هرآ‌نچه زندگی مشترک نوع بشر را باعث می‌شود.