حکمت بالغانه زیستن

عواطف خود را تنها در حال سرمایه گذاری کنید. نسبت به گذشته و آینده کم ترین عاطفه را داشته باشید، چه شادی باشد چه حسرت و دلسوزی چه دلبستگی چه… به گذشته مانند یک دانشمند نگاه کنید که بدون عاطفه ی خاصی آزمایش های خود را انجام می دهد، چون اگر عاطفه داشته باشد، موجب غرض ورزی (bias) در آزمایش او می شود. گذشته را بدون عاطفه و قضاوت اخلاقی و غیراخلاقی بررسی کنید و مشکلات و اشتباهات و نقش خود را در این مشکلات و اشتباهات پیدا کنید. اگر بخواهید گذشته را با عاطفه و قضاوت خاصی بررسی کنید، روان تان خودبه خود وقایع و استنباط شما را از وقایع سانسور خواهد کرد و شما به نتایج واقعی و منطبق بر واقعیت دست پیدا نخواهید کرد. گذشته تنها برای این مسئله مفید است که شما اشتباهات خود را پیدا کنید و سعی کنید آن را تکرار نکنید. هرگونه افسوس، حسرت یا دلبستگی به گذشته، باعث تضعیف من (ego) شما می شود. آینده را مانند یک رهبر (leader) و یک مدیر (manager) کارآمد برنامه ریزی کنید، اما در آن زندگی نکنید. آینده خواهد آمد و شما فرصت خواهید داشت در آن زندگی کنید (زمانی که تبدیل به حال می شود).