خانه دایی یوسف

“خانه دایی یوسف” کتابی است از “اتابک فتح الله زاده” و به کوشش “علی دهباشی” که در آن به “وقایعی تکان دهنده از مهاجرت فداییان اکثریت به شوروی” پرداخته شده است. “اتابک فتح الله زاده” که در گذشته یکی از اعضای سازمان فدائیان خلق ایران بود، همچون بسیاری دیگر از اعضای این سازمان در جریان مهاجرت دسته جمعی، عازم شوروی سابق شد تا به این کشور پناهنده شود؛ اما آنچه در آن جا انتظار وی و دیگر هم رزمان او در حزب توده را می کشید، چیزی جز تیره روزی و بدبختی نبود. “اتابک فتح الله زاده” پیرامون مطالب “خانه دایی یوسف”، که نام آن به اردوگاه های کار سیبری و زندان های مخوف جوزف استالین اشاره دارد، این مساله را ذکر کرده که تمام تلاشش را معطوف ارائه ی حقایق نموده است و این اثر را یادبودی برای تمام ایرانیان بی نام و نشان که در آن اردوگاه های دهشتناک جان باختند، می داند. نویسنده علاوه بر روایت داستان خود و هم رزمانش، از فرار نسل قبلی از اعضای حزب توده نیز سخن گفته که بعد از کودتای بیست و هشت مرداد، از ترس شاه راهی شوروی شده بودند و شوروی سابق را که او در این کتاب “خانه دایی یوسف” می خواند، نوعی ارض موعود می دانستند؛ اما هیچ یک از آن ها گمان نمی برد که این سرزمین آرزوها سرابی بیش نیست و در پس تمام ایده ها و امیدها، تنها گورستانی قرار دارد که با دهان باز، آرزوهای آنان را می بلعد و روح سرزندگی و حیات را در اردوگاه های کار اجباری و زندان های استالین، با ولع از تن آن ها بیرون می کشد.