خداحافظ، تا فردا چکیده ی تجربه ی سال ها ویراستاری و نویسندگی مکسول است که علاوه بر زیبایی نثر و ایجاز کلام از تکنیک های نوآورانه ی روایت داستان هم بهره برده است. شیوه ی روایی خاص کتاب دو داستان بسیار متفاوت را در هم می آمیزد: یکی داستان به ظاهر یکنواخت پسری که مادرش را از دست داده و در جست وجوی راهی برای پذیرش این فقدان است و دیگری داستان پرکشش و پرتنش قتل یک کشاورز. یکی داستانی است از روایتی فردی و درونی و دیگری داستانی است کم وبیش کارآگاهی و با نمودی بیرونی. یکی زندگی نامه ی خود اوست و دیگری زندگی نامه ی یک دوست دوران کودکی.کتاب “خداحافظ تا فردا” نوشته ی نویسنده آمریکایی ویلیام مکسول، اولین بار در اکتبر سال 1979 در مجله نیویورکر در دو بخش چاپ شد. سپس در همان سال به صورت کتاب به بازار آمد. در این کتاب معجزه آسای مهیج، ویلیام مکسول به بررسی جاذبه مبهم گذشته، که ما را وادار می کند تا هر زمان، تلاش کنیم به توضیح آن بپردازیم، حتی وقتی که باعث دروغگو ساختن ما شود، می پردازد. در یک صبح زمستانی در دهه 1920، یک شلیک در مزرعه ای در ایلینویز روستایی به گوش می رسد. مردی بنام لوید ویلسون کشته شده است. و دوستی پرتنش بین دو نوجوان تنها – یکی از خاص و در عین حال غافل شده، دیگری یک پسر کشاورز نگران- از هم پاشیده است. پنجاه سال بعد، یکی از این پسران – که اکنون یک مرد بالغ است – سعی در بازسازی وقایع منجر به قتل را دارد. با انجام این کا ، او به ناچار از دوست گمشده خود کلتوس، که فرزند بخت برگشته ی قاتل ویلسون است و در ماههای قبل شاهد چیزهایی بوده که فقط راوی (مکسول) می تواند آن را حدس بزند، صرف نظر می کند. صرف نظر از حافظه و تخیل، شگفتی های کودکان و احساسات مخرب والدینشان، مکسول یک اثر کلاسیک درخشان آمریکایی از جوانی و فقدان ایجاد می کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.