کتاب خود ویرانگر

راوی داستان فری را در میان تجربیات تلخ و رنج ها دنبال میکند که در پایان موجب رهایی او از آلام اعتیاد و آزادی نهایی میشود. فری در سرتاسر رمان از خشمی میگوید که با آن در جنگ است. و آن را علت گرایشش به نوشیدن الکل و مواد مخدر میداند.

خشم را میتوان به عنوان «آنتاگونیست» رمان برداشت کرد. زیرا فری معتقد است تا زمانی که یاد نگیرد آن را نادیده بینگارد و یا نابودش کند، قادر به اصلاح خودش نخواهد بود.