کتاب روان و فرهنگ

روانکاوان و در رأس آن‌ها زیگموند فروید به مقولهی فرهنگ در نظریه‌ی روان‌کاوی پرداخته‌اند. فرهنگ در شکل‌گیری، تحول و عملکرد دستگاه روانِ انسان، بهخصوص در شکلگیری فراخود (سوپرایگو) نقش بهسزایی دارد. مقالات موجود در این کتاب به بررسی تفاوت‌هایی اساسی غرهنگ غرب و شرق، با استفاده از منابع گوناگون، از جمله مطالعات موردی، اسطوره‌ها و افسانه‌های هندی، ادبیات میپردازد. در کنار بررسی نقش فرهنگ در تفکر روان‌کاوی، نویسنده روایت شخصی خویش از نقش فرهنگ در روان‌کاوی و روان‌شناسی را نیز ارائه می‌دهد و در ادامه به تأثیر نگاه زیگموند فروید و کارل یونگ در روان‌‌کاوی هندی، رابطه‌ی میان روان‌کاوی و فرهنگ‌های غیرغربی، مفهوم مادر-زنانگی در روان‌کاوی هندی، میان‌سالی را مورد بررسی قرار می‌گیرند. همچنین نسخه دوم این کتاب کلاسیک شامل مقدمه ای جدید و سه مقاله جدید بوده که به بررسی روانکاوانه مسائلی همچون شورش‌ها، روانشناسی تروریسم اسلام‌گرا و سایر موارد میپردازد.