روشنفکران و سیاست

در تاریخ قرن گذشته‌ی اروپا نمونه‌های فراوانی از نویسندگان و فیلسوفان به چشم می‌خورند که، گذشته از این که در جوامع دموکراتیک می‌زیستند یا در جوامع فاشیست و کمونیست، از مبانی تمامیت‌خواهی و حکومت‌های مخوف حمایت و دفاع می‌کردند. اما روشنفکران، که باید گوش‌به‌زنگ شرارت‌های خودکامگان باشند، چگونه به آرمان‌های آزادی و پرسشگری مستقل خیانت کردند؟ آیا آن‌ها تلویحا چنین موضعی اتخاذ کرده بودند یا واقعا سرکوب و رنج انسانی در ابعاد گسترده را تأیید می‌کردند؟ مارک لیلا، در کتاب روشنفکران و سیاست، شرح‌حال‌های مختصری از مارتین هایدگر، کارل اشمیت، والتر بنیامین، الکساندر کوژف، میشل فوکو و ژاک دریدا به دست می‌دهد و در آن تفسیر می‌کند که چگونه این متفکران فریب ایدئولوژی‌ها و تلاطمات زمانه‌ی خود را خوردند و چشم بر استبداد و ددمنشی و ترور دولتی بستند. مارک لیلا (اندیشه‌نگار، روزنامه‌نگار و استاد علوم انسانی در دانشگاه کلمبیا) در سال 1956 در شهر دیترویت در ایالت میشیگان متولد شد. او مدت کوتاهی در دانشگاه وین‌استیت تحصیل کرد و سپس به دانشگاه میشیگان رفت و آن‎‌جا به تحصیل اقتصاد و علوم سیاسی پرداخت و در 1978 فارغ‌التحصیل شد. لیلا روزنامه‌نگاری را در زمانی آغاز کرد که به مدرسه‌ی جان اف.کندی در دانشگاه هاروارد می‌رفت. مقالات او پیوسته در نشریات نیویورک ریویو آو بوکز، نیو ریپابلیک و نیویورک‌تایمز منتشر می‌شود. روشنفکران و سیاست جزء آثار شاخص لیلا است که در 2001 منتشر شده است.