رویکردی نمادین به تربیت دینی

مولف در کتاب از روش های جاری تربیتی انتقاد می کند و طی آن این پرسش را مطرح می سازد که((چرا با این همه تبلیغات، آموزش ها، تربیت ها، تشویق ها و ترویجات دینی نتیجه مطلوبی به دست نیامده است؟)) وی همچنین با طرح((تربیت نمادین)) خاطر نشان می کند که براساس این شیوه به مربی فرصت داده می شود که به تناسب ((حال))، ((وقت))، ((لحظات جذبه))، ((شور آمادگی)) و ((شوق عاطفی)) احساس خویش را از یک شی، نماد، پیام، اثر، تصویر، داستان، واقعه، رفتار و نظایر آن بیان کند .