کتاب زخم های عمیق زمین بازی

«من یه آدم دیگه نیستم. من توام.» «زخم‌های عمیق زمین بازی» به رابطه‌ی دونفر از هشت سالگی تا سی‌و‌هشت سالگی می‌پردازد. زمان در طول نمایش مدام به عقب و جلو می‌رود. داگ و کایلین از دوران ابتدایی و از اتاق پرستاری مدرسه با دردها و زخم‌های هم آشنا می‌شوند و در طی سال‌ها وقتی گاه با چند سال فاصله یکدیگر را می‌بینند به عمیق‌تر شدن زخم‌هایشان پی‌می‌برند، سعی می‌کنند تسکین هم باشند و در نهایت برای بهبود هم از هیچ تلااشی فرو نگذارند. نمایش‌نامه، رابطه‌ی دوستانه و عاشقانه‌ی دو نفر را، با زخم های عمیقی که دارند، نشان می‌دهد.