صمد بهرنگی

صمد بهرنگی در دوم تیرماه 1318 در محله چرنداب در جنوب بافت قدیمی شهر تبریز در خانواده ای تهی دست چشم به جهان گشود. صمد بهرنگی نویسندگی را با طنزنویسی آغاز کرد. در دانشسرا همراه دو تن از دوستانش روزنامه ی فکاهی دیواری به نام (خنده) می نوشت که بسیار هوادار داشت. از سال 1336 مقاله ها و قطعات فکاهی و طنزآمیز او در (توفیق) منتشر می شد و این کار چند سالی دوام داشت. بهرنگی در 1339 نخستین داستان منتشر شده ی خود به نام عادت را نوشت؛ که با تلخون در 1340، بی نام در سال 1342، و داستان های دیگر ادامه یافت. او ترجمه هایی نیز از انگلیسی و زبان ترکی استانبولی به زبان فارسی و از فارسی به زبان ترکی آذربایجانی (از جمله ترجمه ی شعرهایی از مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، فروغ فرخزاد و نیما یوشیج) انجام داد. از جمله آثار صمد بهرنگی؛ ماهی سیاه کوچولو، اولدوز و کلاغ ها، اولدوز و عروسک سخنگو، کچل کفترباز، پسرک لبوفروش و… را می توان نام برد. بهرنگی در 9 شهریور 1347 (در سن 29 سالگی) در رود ارس و در ساحل روستای کوانق غرق شد. آنچه شما در این کتاب ملاحظه می کنید کامل ترین مجموعه داستان های صمد بهرنگی است.