کتاب غازان نامه منظوم

غازان نامه منظوم منظومه‌ای است که در ذکر تاریخ ایلخان بزرگ، غازان محمود که نورالدین اژدری متخلص به نوری، از شاعران اواخر عصر ایلخانی ، آن را به نام سلطان اویس جلایری، در وزن شاهنامه فردوسی و به تقلید از این اثر سروده و نظم کتاب خود را در 763 هجری به پایان رسانده است. سراینده با بهره‌گیری از توصیف و دیگر عناصر داستانی کوشیده است غازان‌نامه را از یک اثر تاریخی محض به منظومه‌ای حماسی مبدل سازد. از خصوصیات دیگر این کتاب دربرداشتن واژه‌های کهن فارسی دری است که تعداد زیادی از آنها به تدریج منسوخ شده است.