کتاب فراسوهای آشفتن

تو بیایی گل من، این تلِ یخ آب شود
شب آشفته‌ی ما سفره‌ی مهتاب شود

تا گره وا شود از موی گره بسته‌ی تو
عقرب ساعت دیواری ما خواب شود

چشم‌های تو دو رودی که به هم پیوسته
دل من ماهی شود، ماهی بی‌تاب شود

سرنهم، سجده کنم سوره‌ی گیسوی تو را
چاکِ پیراهن تو صورت محراب شود

من از آن چشمه‌ی کوهی دو غزل برچینم
لحظه‌های گذری خاطره‌ی ناب شود

جنگ برچیند از این دهکده دامن را و
عاشقی مثل سلامِ گلِ صبح، باب شود