فلسفه علم

کتاب فلسفه ی علم دیوید پاپینیو شماری از مهم ترین مفاهیم مطروح شده در حوزه ی فلسفه ی علم را به بحث و بررسی می گذارد. استقرا و مسائل آن، قوانین طبیعت، واقع گرایی و ابزارگرایی و تعین ناقص، تایید و احتمال، تبیین مطالبی هستند که در این کتاب درباره ی آن ها بحث می شود. استقرا یکی از مهم ترین مسائل مطرح شده است که در زندگی روزمره ی همه ی ما نقش اساسی ای بازی می کند. خیلی از معارف هر روزینه ی ما با استقرا کسب می شوند. مثلا اینکه دست تان را ببرید، خون می آید و یا اینکه هرگاه ترمز ها کشیده شوند ماشین ها می ایستند. و… اما چگونه می توانیم مطمئن باشیم که این اصل روزی باطل نمی شود؟ چگونه می توانیم مطمئن شویم که یک روز امکان ندارد کسی دستش را ببرد ولی از آن خون نیاید؟ برای پاسخ به این مسائل و محک زدن میزان حجیت استقرا نویسنده ی کتاب در فصل اول شماری از نظرات مختلف را مورد بررسی قرار می دهد. مثلا اصل استقرا را بررسی می کند و یا استدلالهای استقرایی به سود استقرا را به بحث می گذارد و… یکی از مباحث جذاب این فصل، بدیل پوپر برای استقرا است. پوپر منکر این است که دانشمندان با استقرا چیزی را کشف می کنند. بلکه مدعی این است که دانشمندان ابتدا یک حدس علمی می زنند بعد از آن دنبال این می روند که آن را اثبات کنند. پس علم از نظر پوپر رشته ای از حدس هاست. پوپر نظریه ی ابطال گرایی را مطرح می کند که در ادامه ی فصل به بحث و بررسی گذاشته می شود. استقرای گودمن آخرین مساله ای است که در این فصل مطرح می شود.