کتاب فلسفه فیلم نوآر

«فلسفه فیلم نوآر»، مجموعه مقالاتی از نویسندگان است. فیلم های کلاسیک نوآر (شاهین مالت، غرامت مضاعف، از گذشته ها، نشانی از شر) تا حدی انگیزه خود را از بعضی رویدادهای مهم و گذارهای ایدئولوژیک جهان غرب به دست می آورند. به ویژه، ظهور و سقوط حزب نازی، قتل عام میلیونی و گسترش و استفاده از تسلیحات اتمی. این اتفاقات برای بسیاری، بحران، از دست رفتن تکیه گاه، احساس بیگانه شدن از شیوه های پیشین فهم خود و جهان و تجربه غوطه ور شدن در خلأیی بی معنا را موجب شده است (که همه این ها در قاعده پیشگویانه نیچه، یعنی “مرگ خدا[ی مسیحی]”خلاصه شده است). حس بدبینی و بیگانگی، نیهیلیسم و تنها ماندن بدون وابستگی های فکری و عاطفی، که همگی در فیلم های نوآر به چشم می خورد، بیانی هنرمندانه از معصومیت از دست رفته مان و واکنشی سینمایی به آن است. فیلم نوآر هنوز هم ماهیت مشخصی ندارد و این امر را می توان در مقالات برجسته این کتاب که هر یک فیلم نوآر را از زوایای نسبتا متفاوتی می نگرند، به وضوح مشاهده کرد. برخی منتقدان در پی استنتاج “فلسفه ” فیلم نوآر در قالب نگرشی به حیات بودند که گویی همه این فیلم ها در آن سهم داشتند، اما مقالات این کتاب از این تلقی فراتر می رود یعنی تلقی ای از وجود که با اگزیستانسیالیسم مدرن قرابت داشته و به ویژه در فرانسه پس از جنگ شکوفا می شود. شاید به همین دلیل، این فیلمسازان فرانسوی بودند که برای اولین بار این دوره را معرفی کردند.