قدرت رواقیگری

اگر رواقی گرایی به عنوان رویکردی نظام‌مند به نظریه اخلاقی باقی می ماند، اگر با چالش های فلسفه مدرن و علوم تجربی مقابله می کرد، اخلاق رواقی امروز چگونه بود؟ کتاب “قدرت رواقیگری(نگاهی امروزی به فلسفه ای کهن)” پاسخی را برای این پرسش پیشنهاد می کند که از درون سنت رواقی ارائه شده است، اما بدون فرضیات متافیزیکی و روانشناختی که فلسفه و علم مدرن آن را رها کرده اند. لارنس بکر نویسنده این کتاب استدلال می کند که یک نسخه سکولار از پروژه اخلاقی رواقی، مبتنی بر کیهان شناسی معاصر و روان شناسی رشد، پایه ای را برای شکلی از طبیعت گرایی اخلاقی فراهم می‌کند، که در آن تقریبا می توان تمام آموزه های سخت رواقیون باستان را به وضوح بازگو کرد و از آن دفاع کرد.بکر، مطابق با گذشتگان، استدلال می کند که فضیلت دقیقا چه چیزی است. فضیلت نه فقط شادی، بلکه غایت مناسب همه فعالیت هاست. این که به تنهایی خوب است، همه چیزهای دیگر صرفا نسبت به یکدیگر به خاطر مناسبات خیر و شر سازماندهی می‌شوند و آن فضیلت برای سعادت کافی است. علاوه بر این، او کاریکاتور رایج رواقی را به عنوان یک شخصیت، از نظر عاطفی جدا شده و عمدتا قادر به استقامت، تسلیم شدن و کنار آمدن با درد رد می کند. برعکس، او معتقد است که در حالی که حکیمان رواقی قادر به تحمل رنج های شدید انسانی هستند، برای داشتن این توانایی لازم نیست شادی را قربانی کنند.