کتاب مثنوی معنوی شکیبا (قابدار)

مولانا‌ جلال‌الدین ‌محمد ‌بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ ایرانی‌تبار و پارسی‌گوی قرن هفتم هجری است. وی را با نام‌های مولانا (در کشورهای پارسی‌زبان) و رومی (در کشورهای اروپایی و آمریکا) نیز می‌شناسند و مثنوی معنوی در شمار مشهورترین و بهترین کتاب‌های تاریخ ادبیات پارسی است.مولانا از علما و صوفیان و شعرا و عرفای بزرگ جهان است. کمابیش همه صوفیان شرقی، اعم از ایرانی و افغان و تُرک و عرب، مولانا را مرشد خود دانسته و او را می‌ستایند. مولوی درابتدا عارفی وارسته و معلمی اندیشمند بود. اما ملاقات او با شمس تبریزی در سال ۶۴۲ هجری، انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس گردید و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت.

بی‌گمان مثنوی مولوی را بایستی در شمار پنج شاهکار برتر تاریخ ادبیات پارسی قلمداد کرد. این کتاب نه فقط یک منظومه شعر، بلکه یک شاهکار بی‌مانند و درس اخلاق و زندگی برای هر انسانی در هر کجای دنیا می‌باشد.