کتاب مغز سبک مغز

دین برنت از همان آغاز کتاب مغز سبک مغز، ضمن ابراز هم‌دردی با هر آن‌کس که مغزی دارد، به بسیاری از مشکلاتی اشاره دارد که انسان‌ها درنتیجه سهل‌انگاری و حماقت مغزشان ناگزیر با آن روبه‌رو می‌شوند.

به گفته او مغز ما به‌شدت ترسو است و ما را بی‌دلیل از چیزهایی بی‌خطر مثل سایه‌ روی دیوار می‌ترساند؛ به رژیم غذایی ما، خواب ما و حرکات ما گند می‌زند؛ متقاعدمان می‌کند که بی‌نظیریم درحالی‌که نیستیم؛ نیمی از چیزهایی که درک می‌کنیم را از خودش سرهم‌بندی می‌کند؛ وقتی از چیزی هیجان‌زده می‌شویم ما را به انجام کارهای غیرمنطقی وامی دارد؛ به لطف مغز احمق مان با سرعتی باورنکردنی دوستانی پیدا می‌کنیم و در یک چشم بر هم زدن به همه آن‌ها پشت می‌کنیم؛ زیر سایه مغز ابله مان، انواع تئوری های توطئه را باور می کنیم و به یک مشت خرافات ایمان می آوریم؛ حافظه مان، که انقدر به آن اتکا می کنیم، در اصل موجود خودخواهی است که با دستکاری خاطرات ما، آن ها را جوری تغییر می دهد که خوشایند ما باشد.

بدتر از همه این که مغز سبک مغز ما همه ی این سوتی ها را زمانی می دهد که کاملا درست کار می کند.

این مغز شگفت انگیز ما، در روابط عاطفی هم حسابی کار دستمان می دهد.

اصلا چرا باید بعد از به هم خوردن یک رابطه عاشقانه، روزها به حالت جنینی روی مبل بیفتیم و فقط هرازگاهی دستمان را برای پاک کردن اشک ها بلند کنیم؟

مغز ما باعث می شود ایمان بیاوریم که در جهان عدالت جاریست در حالی که هر روز می بینیم آدم های پست زندگی خوبی دارند و خیلی از آدم های خوب در فلاکت دست و پا می زنند و…