کتاب نردبان آسمان (۲ جلدی)

شریفی درباره “نردبان آسمان” می نویسد: «این کتاب شرح مثنوی نیست. گزارشی از مثنوی به نثر است که شاید بتوان آن را برگردان تفسیری مثنوی دانست. کوشیدم با «نوشتن» برای خواننده ای که نه مثنوی خوان متخصص است و نه کاملا بیگانه با مثنوی، خواندن دقیق مثنوی را محقق کنم. یکی از وجوه تمایز این کتاب روش کار نویسنده است که ابتدا کوشیده معنی و مفهوم نهفته در هر بیت را دریابد و آنگاه آن را به زبانی حتی الامکان روشن بیان کند از این رو، ضمن لحاظ کردن تمام ابیات، هر «پاره معنایی» در مثنوی را یک واحد تلقی کرده و به صورت پاراگرافی آورده و از آوردن معنی ابیات و دنبال هم کردن آنها پرهیز کرده است. این روش بیش تر به ترجمه آزاد شبیه است که به مقتضای آن مفاهیم تکراری یا جزئیاتی که لازمه نظم است تکرار نمی شود و تمرکز روی انتقال جان کلام است. یکی از مهم ترین عوامل در فهم مثنوی دریافت اشارات مولانا به آیات و احادیث و روایات است. از این رو، شریفی کوشیده جهت روشن شدن پیشینه قصه ها و تمثیلات مثنوی در “نردبان آسمان” پیوستی را تدارک ببیند تا جامع پژوهش های مأخذشناسی مثنوی باشد. شریفی برای تفکیک بخش های داستانی از بخش های غیر داستانی و تعلیمی – که کاری است دشوار و ممکن است بر معنای ابیات هم اثر بگذارد – با تغییر در اندازه قلم متن کوشیده خواننده ارتباط راحتی با کتاب داشته باشد.شریفی در خلال متن منثور، برخی از ابیات را برگزیده و نقل کرده تا ارتباط خواننده با نظم مثنوی قطع نشود. او سه دسته ابیات را نقل کرده: ابیاتی که حاوی اندیشه ای نغز یا فکری درخشان است، ابیات مثلی، ابیات ساده و زیبا و پاره هایی از مناجات ها.