کتاب نماد و آیین

هستی، پیکری زنده است که در مراحل گذار، دگرباره نو میشود و تاریخ خداباوری و دین، آن را در پیکره‌ی درختی تناور نگاره کرده است از آنرو که درخت را تا همیشه‌ی روزگار، توان نوشوندگی جاودانه هست؛ در رویکرد خداباورانه و دین باور، درخت تنها نماد هستی نیست بلکه هم چنین، گویه و برابرنهاده ای است برای زندگی، جوانی و جاودانگی. درخت، دارای نیروی قدسی است چرا که …