نوشتن این کتاب حدود ۱۵ ماه طول کشید. در این ۱۵ ماه بی شمار عکس با موضوع زنان دیدم، عکس هایی دردناک و اندوهبار، عکس هایی فجیع، عکس هایی که دیدنشان نفسم را می گرفت و از پایم می انداخت. من برای مجال نفس کشیدن و دوباره برخاستن و کارکردن گاه گاه به سراغ عکس هایی رفتم که شاد بود و زیبا بود و امیدبخش بود و آرامش زنان بود و احترام به آنان بود، و اینها چه خوب بود. عکس هایی که کمیاب بود. والتر بنیامین بدرستی گفت که «عکاسی موفق شده نکبت فقر را، به کمک تکنیکی بی نقص و باب روز، به موضوع لذت تبدیل کند.» حالا می بینیم که عکاسی فقط فقر را نیست که زیبا و موضوع لذت نشان می دهد، این رنج زنان است، در فقر یا بیرون از فقر، رنج بشری، ترس و یأس و تنهایی، که از زیبایی در عکس های «باب روز» تبدیل به کالایی برای عیش چشم و رونق کسب شده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.