رقصنده ی ایزو متشکل از پنج داستان “رقاصه ی ایزو”، “مرثیه”، “پرنده باز”، “بازیافته” و “ماه در آب” است. سه داستان اول رمان های کوتاه و دو داستان دیگر داستان های کوتاه به حساب می آیند. نویسنده در رقصنده ی ایزو (1925)، مرثیه (1932) و پرنده باز (1933) به تجربه های سوررئالیستی خود پرداخته است. تسلط در روایت داستان ها، همراه با حساسیتی شرقی که بیان گر ماهیت ذهنی و اندیشه ی ژاپنی نویسنده است در تمام آثار چاپ شده در این کتاب به خوبی مشهود است. “رقصنده ی ایزو” اولین موفقیت نویسنده در زمینه ی نوشتن رمان های کوتاه است. این رمان کوتاه یک اثر اتوبیوگرافی و شرح دلباختگی نویسنده ی جوان به یک دختر رقاصه ی دوره گرد است. دختر رقاصه چهارده سال دارد که با معصومیت وجودش روح پریشان او را تحت تاثیر قرار می دهد. این داستان با جدایی به پایان می رسد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.