کتاب کهنه های همیشه نو

نمایش روحوضی در کناز تعزیه خوانی ، نقالی ، شبیه سازی ، پرده داری ، مرشد و بچه مرشد، معرکه گیری و… در گذشته پایه گرفت و سالیان سال مجلس آرای جشن های گوناگون طبقات مختلف مردم بود. تغییر سبک وسیاق زندگی مردم ، آپارتمان نشینی و برخی علل دیگر باعث شد که این هنر مردمی به تدریج از صحنه روزگار محو شود و جز یاد و خاطره ای از آن باقی نماند. مرتضی احمدی از پیشکسوتان نام آور تئاتر ایران در این کتاب خویش ثمره کوشش چندین ساله اش را مجموع کرده و ترانه هایی را که اصطلاحا روحوضی و ضربی خوانده می شوند به همراه نت آن ها و مقدمه ای در باب هنر سنّتی نمایش به خوانندگان عرضه کرده است .