کتاب به سوی طرز صائبانه

در این کتاب با استناد به دو دستنویس از اشعار صائب تبریزی و دیگر منابع ادبی و تاریخ ادبی عصر صفویه، مسألۀ تحول سبک صائب تبریزی طرح می‌شود و با مقایسۀ سبک‌شناختی اشعار دو دوره از حیات شاعری صائب، چگونگی این تحول و نمود آن در شعر او روشن می‌گردد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که صائب تبریزی پس از روزگار جوانی و بازگشت از هند، به‌تدریج سبک فردی خویش را می‌سازد و از طرز تازه به‌سوی حکمت‌ورزی و نازک‌اندیشی می‌گراید. این تغییر سبک شعر او که همسو با تحولات اندیشگانی و نگرش هستی‌شناختی وی است، زمینه‌ساز تغییرِ طرزِ سخن‌پردازی در قلمرو ادب فارسیِ سدۀ یازدهم هجری می‌شود.