کتاب رهایی از تله گرسنگی هیجانی

«رهایی از تلۀ گرسنگی هیجانی» با زیرعنوان چرا وقتی گرسنه نیستیم غذا می‌خوریم و چگونه عادت پرخوری را ترک کنیم، اثر دکتر جادسون بروئر در انتشارات ذهن‌آویز منتشر شد. «رهایی از تلۀ گرسنگی هیجانی» از منظر علوم اعصاب و روان‌پزشکی به رفتار تغذیه‌ای ما می‌پردازد و تمرکز اصلی آن روی «گرسنگی هِدونیک» است؛ یعنی خوردن برای لذت یا تسکین احساسات، نه نیاز واقعی بدن. بروئر با استدلال علم رفتار و مغز نشان می‌دهد که این نوع غذا خوردن محصول یک چرخه‌ی تحریک، عمل و پاداش است. راهکار اصلی او «ذهن‌آگاهی» است؛ یعنی آگاه شدن از آنچه باعث خوردن می‌شود و آموختن اینکه بدون سرزنش خود از میل به خوردن عبور کنیم. «رهایی از تلۀ گرسنگی هیجانی» برخلاف رژیم‌های کالری‌شمارانه، روی تغییر رابطه با غذا و مغز تمرکز دارد و طرحی گام‌به‌گام و عملی برای تمرین ذهن‌آگاهی در زمان خوردن ارائه می‌دهد (مثل ارزیابی گرسنگی پیش از هر وعده). دکتر جادسون بروئر پزشک و پژوهشگری معروف در حیطه‌ی اعتیاد و تغییر عادت است و تکنیک‌هایش مبتنی بر تحقیقات علمی و تجربیات بالینی واقعی است.

اصل و اساس ذهن‌آگاهی آگاهی و کنجکاوی است. لازم نیست دانشمند علوم اعصاب باشیم تا بفهمیم که وقتی چیزی را آهسته می‌خوریم، بیشتر به آن توجه می‌کنیم و طعم واقعی‌اش را بهتر درک می‌کنیم. خوردن آگاهانه یعنی همین، یعنی با آگاهی غذا خوردن. وقتی با تمرکز غذا می‌خوریم، به شکل و شمایل، بو، بافت و طعم آن توجه می‌کنیم و بیشتر از آن لذت می‌بریم. تازه وقتی نیم‌ساعت طول بکشد تا یک مشت کشمش، پفک، پاستیل، بادام، بادام‌زمینی یا هر چیز دیگری را بخوریم، دیگر نمی‌توانیم مثل همیشه با ولع آن‌ها را ببلعیم. این‌طوری زنجیره ناخودآگاه را پاره می‌کنیم و با تمرکز کردن از دام عادت بیرون می‌آییم. برای اینکه با تمرکز غذا بخورید، لازم نیست شرایط خاص و ویژه‌ای فراهم کنید. ساحل شنی، شمع و عود یا هر چیز دیگری که به ذهن‌آگاهی ربط می‌دهند. البته اگر موقع خوردن میان‌وعده یا غذا، جایی آرام و به دور از عوامل مزاحم مثل کتاب، گوشی هوشمند، تلویزیون و غیره داشته باشید، خیلی بهتر است، اما وقتی قلقش دستتان بیاید، تقریبا همه‌جا می‌توانید با تمرکز غذا بخورید. (لطفا موقع رانندگی این کار را امتحان نکنید!)