بحران آب و هوایی و پیمان نوین سبز جهانی

درباره‌ی کتاب :

از آغاز شکل‌ گیری نظم اجتماعیِ متمدنانه، بشر با انواع چالش‌ های جدی و تهدیدات مرگبار مواجه بوده است. به زعم سی. جِی. پلی‌کرونیو، نشانه‌ ها حاکی از آن‌ اند که بشر با بحرانی دست‌ کم به شدتِ رکود بزرگ ۲۰۰۷-۲۰۰۹ و شاید قابل مقایسه با رکود دهه ی ۱۹۳۰ رو به‌ روست، با یکی از بزرگ‌ ترین بحران‌ های وجودیِ خود در زمینه ی تغییرات آب و هوایی. بدین معنا که گازکربنیک و دیگر گازهای گلخانه‌ ای محبوس در جو زمین، که نتیجه ی سوزاندن نفت و زغال‌ سنگ و گاز طبیعی برای تولید انرژی‌ اند، میانگین دما را در همۀ مناطق کره ی زمین بالا برده‌ اند و می‌ برند. برای رفع این بحران، یک راه‌ حل پیش روی ماست: یک پیمان نوین سبز جهانی. طبق این پیمان، باید حداکثر ظرف سی سال استفاده از سوخت‌ های فسیلی برای تولید انرژی را متوقف کنیم، و انرژی خورشیدی، بادی و دیگر منابع انرژی پاک تجدیدپذیر را جایگزین آن‌ها کنیم، و این یعنی گذار به اقتصاد سبز. اما باید این کار را به گونه‌ ای انجام دهیم که کارگران شاغل در صنعت سوخت فسیلی و دیگر گروه‌ های آسیب‌ پذیر در برابر آفت بیکاری و نگرانی‌ های ناشی از عدم‌ امنیت اقتصادی به حال خود رها نشوند. پس باید از ایجاد و گسترش فرصت‌ های شغلی برای کارگران و فقرای سرتاسر جهان و ارتقای سطح زندگیشان حمایت کنیم. اما سوال اصلی این است که آیا اجرای این طرح از نظر سیاسی امکان‌ پذیر است؟