کتاب آبلوموف

رمان آبلوموف اثر ایوان گونچاروف، که در سال 1859 منتشر شد، تصویری ماهرانه و طنزآمیز از یک اشراف‌زاده‌ی روسی ارائه می‌دهد. شخصیت اصلی، ایلیا ایلیچ آبلوموف، نماد نهایی رکود و بی‌عملی در ادبیات قرن نوزدهم روسیه است. او جوانی نجیب و سخاوتمند است که توانایی تصمیم‌گیری یا اقدام جدی را ندارد. بیشتر اوقات خود را در اتاقش سپری می‌کند و تنها موفق می‌شود از تخت به صندلی جابه‌جا شود. آبلوموف نماینده‌ی طبقه‌ی اشرافی در حال افول روسیه است؛ فردی که از روی تنبلی، شغل خود را ترک کرده، از مطالعه غافل شده، دوستانش را رنجانده و خود را در دریایی از بدهی غرق کرده است. او در آپارتمانی فرسوده زندگی می‌کند و به خدمتکارش، زاخار، که او نیز فردی بی‌کار و بی‌انگیزه است، تکیه دارد. ترس از مواجهه با واقعیت او را از هرگونه اقدام بازمی‌دارد، تغییرات را به تعویق می‌اندازد و در نهایت حتی عشق زندگی‌اش را از دست می‌دهد.