راز گل ارکیده

بخشی از کتاب:

اینکه بگوییم سوفیا زیبا بود در وصف زیبایی‌اش کم‌لطفی کرده‌ایم. چهره و اندامش آرزوی هر مردی بود. چهره‌ای که الهام‌بخش شعر و شاعری یا حتی دوئل در سحرگاهان بودو

وقت گذراندن با سوفیا برای آنتونی عادتی خوشایند بود. زیبایی انکارناپذیر، قلب رئوف و خصوصیات فردی سوفیا، آنتونی را به فکر زندگی با او زیر یک سقف انداخته بود. تیزبین بود و با رفتار معقولش مواقع پر تنش را به خوبی مدیریت می‌کرد. به طرز عجیبی افراد را درک می‌کرد. دوستی عمیقی بینشان ریشه دوانده بود و آنتونی بخشی از روحش را به سوفیا بخشیده بود که هرگز برای کسی فاش نکرده بود.

خلاصه که آنتونی دیوانه‌وار عاشق سوفیا الیوت شده بود. از صمیم قلب می‌خواست سوفیا با او هم‌قدم شود تا کنتس بعدی ویلشر باشد. به گمانش سوفیا موافق این تصمیم بود. برقی که در چشمانش می‌دید به او ندا می‌داد که سوفیا از علاقه‌اش خبر دارد. زمانی که با هم بودند و به او نزدیک می‌شد، رفتار سوفیا تغییر می‌کرد. وقتی آنتونی چیزی می‌گفت یا طنازی می‌کرد، لذت واقعی را در خنده‌هایش حس می‌کرد.

اما اگر سوفیا علاقه‌ای به او نداشت چه؟ شاید مردان زیادی را دور و برش ندیده بود که بتواند از بین آنها بهترین را انتخاب کند. بهترین انتخاب که مناسب خواهر یک کنت باشد…